Digital Nomad

Ooit gehoord van de term 'digital nomad' (Engels, vertaald digitale nomade)? Op dit moment werken Joachim en ik (Kirsten) als 'digital nomads'. We werken digitaal en kunnen dat waar ook ter wereld doen. Ik werk vanuit Azië 10 uur in de week aan het project Warmtenet Oost-Wageningen en werk voor het circulaire project WaardeWiel. Joachim werkt ook ongeveer evenveel uur als programmeur. We werken vanuit de plekken waar we verblijven en in caféetjes en werkplekken die we tegenkomen. Hier kunnen we via de aangeboden wifi of via onze telefoonhotspot werken. En ondertussen reizen we rond.

Op dit moment werken we op ongeveer 3 tot 4 dagen in de week een aantal uren per dag. We zetten in de ochtend geen wekker en worden wakker wanneer we wakker worden. Dat is de ene keer om 6 uur (als we luidruchtige buren hebben die om 6 uur opstaan), 7 uur (als we wakker worden van straatverkopers) of later (als we door dat alles heen slapen of op een rustige plek verblijven). De nachtrust is daardoor nog verschillend. Dat komt ook door het verschil tussen dan weer te warm (boven de 30 graden) en dan weer te koud (door de airco). Of eten wat niet goed valt, hoesten door de luchtvervuiling in de stad Bangkok of een verkoudheid in de bergen van Maleisië.

Op elke plek waar we verblijven is de werkomgeving weer anders. Het is hopen dat er een goed bureau op de kamer is, het liefst voor 2 personen. Dat er goede wifi is en goede stopcontacten. Het werkt wat minder fijn als je laptop af en toe een klein schokje geeft, omdat het stopcontact niet is geaard.

We weten dat als het in Thailand 15u en Maleisië 16u is, in Nederland de eerste vergaderingen om 9u starten. Dus tot die tijd werken we aan zaken waar we geen contact met collega's bij nodig hebben. We mailen en appen voor die tijd niet naar Nederland, om niet per ongeluk iemand wakker te maken. Of om niet allerlei vraagtekens te krijgen van mensen die niet weten dat we vanuit Azië werken.

Lunch eten wet buiten de deur of laten we bezorgen. We koken hier niet. Meestal hebben we geen keuken en als we wel een keuken hebben, is het Aziatische eten gewoon veel te lekker en goedkoop om dat te laten staan.

We leven weinig met de tijd, waardoor ik (Kirsten) al meerder vergaderingen die om 9u Nederlandse tijd begonnen, gemist heb. Dan waren we ergens gaan lunchen, boodschappen gaan doen of iets in de stad gaan verkennen en was ik niet op tijd terug. Ik heb vantevoren bij mijn werk aangegeven dat ik in principe niet bij vergaderingen ben. Mijn collega's nemen de vergaderingen op als geluidsbestand en aan de hand daarvan schrijf ik notulen. Dat werkt (van mij uit gezien) goed. Wel is het moeilijker om mijn aandacht bij de vergadering te houden als ik er zelf geen inbreng in heb en moet ik daarom soms iets terugluisteren.

Wat Joachim en ik merken is dat het lastiger is om hier productief te zijn. Door de warmte werkt je brein minder snel. Zelfs als je de hele dag in de airco zit, is het lastig om hier veel voor elkaar te krijgen. In caféetjes en eetgelegenheden staat de airco soms weer zo hard, dat je het te koud hebt. Er komt dus minder uit onze vingers. We waren van plan om naast het verkennen van de plekken waar we verblijven ook aan boeken te schrijven, te tekenen en muziek te maken. Van dat soort ideeën die je hebt als je er over nadenkt om een paar maanden in een tropisch land te zitten. Maar goed. Daar komt dus weinig van. We schrijven wel af en toe een blog. En doen heel af en toe iets creatiefs. En we ontdekken de plekken waar we zitten. Of het belangrijk is dat we nog meer doen, vraag ik me af. Loslaten die ideeën, denk ik.